- ἐφάμαρτον
- ἐφάμαρτοςsinfulmasc/fem acc sgἐφάμαρτοςsinfulneut nom/voc/acc sg
Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες). 2014.
Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες). 2014.
εφάμαρτος — ἐφάμαρτος, ον (Μ) [εφαμαρτάνω] 1. αυτός που αποδοκιμάζεται από την ηθική, ο σφαλερός, ο ανήθικος («ἐφάμαρτος συνήθεια», Στουδ. Θεόδ.) 2. (για πρόσ.) αυτός που έχει υποπέσει σε σφάλμα, σε παράπτωμα, ο αμαρτωλός 3. το ουδ. ως ουσ. τo ἐφάμαρτον η… … Dictionary of Greek